Nieuwe leervormen zetten de leerling bovenaan, niet de kennis

Het is nostalgie dat kinderen in een stofferig lokaal, op keiharde schoolbanken, luisterden naar de dicaten van de leerkracht. We leven in de tijd van touch-screens, pdf lessen, duaal leren en digital crafts. Wat in een vorig leven ook niet van tel was was het well-being van de leerling of student. Cognitie capteren was het doel. Blijkt dat dit veel beter aanslaat in één van de nieuwe leervormen. Op campus Mosa-RT in Maaseik gaan ze nog een stapje verder.

“The Box is het hart van onze campus waar we vanuit een pedagogische en didactische visie werken.” Evelyn Cloosen verduidelijkt. “Het gaat om de bovenbouw van een technische school. We zetten dus heel sterk in op samenwerkingen met partners en bedrijven, binnen innovatieve onderwijstechnieken. The Box is er gekomen na een iets complexer ontwikkelproces.”

De vertaalslag van idee naar concept is het moeilijkste onderdeel van het ontwikkellingsproces

“Wij noemen het ons pre-conceptueel seminarie,’ legt Inge Nuyens van Dox uit. “Wij zijn de vertalers van de input van onze klanten en we zetten die denkpistes om in concepten. Dat gebeurt in eerste instantie via een of meerdere workshops waarin ook de architecten of studiebureau’s betrokken partij zijn.”

Voor architecte Jo Van Hees is een dergelijke werkmethode bijna een ‘conditio sine qua non’.

“Als je met alle mogelijke stakeholders kan praten, argumenteren en verduidelijken, ben je al heel ver in het ontwikkelproces. Op die manier capteren we de ‘raison d’être’ van het hele concept. Zo is ook The Box er gekomen.”

“Door de workshop werden we danig geprikkeld om zelf elementen te gaan verzinnen en bouwen.” Zo verklaart technisch adviseur Roland Swennen het. “Het is een win-win-situatie voor alle betrokken partijen en het resultaat is een uniek multifunctioneel concept.”